Çocuk gelişimi ve yetiştirmekle ilgili yine bildiklerimden bir kaç şey söyleyebilirim tatlım, öncelikle şunu söyleyeyim, biz dediğim gibi bir sistemdeyiz, bütün meslek grupları bu sistemde kendi mesleklerine dair bilgilerinin etkileri ile çalışıyorlar, mesela ilgili pedagoglar, sistem içinde kendisi ile ilgili pedagogluk bilgisine göre bir çalışma içerisinde ancak obsedör sorunlar yüzünden bütün alanlarda olumsuz etkilendi, yani işini doğru yapmayan, dürüst çalışmayanlar gibi obsedör sorunlar bütün alanları etkiledi, mesela size örnek vereyim, geçmişte yine bir tanıdığım psikiyatriste gitmiş ve psikiyatrist ona eşcinselliğin hastalık olduğunu söylemiş, inanabiliyor musunuz, o psikiyatrist obsedör sorunlar etkisinde olduğu için böyle tanımlama yapmış, işte meslek gruplarında böyle sorunlar olabiliyor, ancak bunlar düzelmekle ilgili bir durumda, bunu da bilin, siz yine temkinli olarak açıklamalarında ve uygulamalarında vissa uyumluluklarını gözeterek bu gibi alanlara güvenin, ancak dediğim gibi bir gözünüz yanlışlarını aramakla ilgili olsun, çünkü inançlarının etkisinde olan psikiyatristler yanlış bilgi verebiliyorlar, yani islama inanan bir psikiyatristin namaz kılmayı tavsiye etmesi çok muhtemel, bu sebeple bu vissa uyumunu gözetin meslek gruplarında ancak düzeliyorlar herkes bunu da bildireyim...
Ve çocuklar konusuna gelince bir kere anneler hamilelik dönemlerine dikkat etmeliler, özen göstermeliler, ne keyif vericiler nede sigara yada alkol kullanmamalılar, düzenli beslenmelerle mutlu ve huzurlu bir ortamda olmaya özen göstermeliler, hamilelikte başlar çocuğun gelişimi olarak bilmeliler, kavgadan, stresten kesinlikle uzak durmalılar, sonra bebeğin doğumundan sonra anneler özellikle çok ilgili olmalılar, mesela sütten kesilme zamanlarına kadar bu ilgileri en ileri seviyede olmalı, şunu söylemek istiyorum, eğer çalışan bir anne iseniz, ve çalışmak zorunda da değilseniz, paraya ihtiyacınız yoksa, geçim sıkıntınız yoksa, bir mecburiyetiniz yoksa, sadece kariyer gibi çalışma isteği gibi durumlar söz konusu ise bence hamilelikle başlayan ve çocuğun sütten kesilmesi zamanlarına kadar çalışmayın tatlım, ancak bir zorunluluğunuz varsa o ayrı bir konu, çünkü çocuklar için bu zamanlar çok önemli, sürekli annenin yanında olmak istemeleri ve olması gerekmesi gibi çok özel durumlar söz konusu, ayrıca bu gibi küçük çocukların yanında özellikle ve kesinlikle kavgalar, şiddetli olaylar, stresli durumlar yaşatmayın tatlım, onlar çünkü bir algılama ve anlama eksikliği içindeler ve yaşanan olaylara anlam getiremiyorlar ve mesela siz çocuğun yanında kavga ediyorsanız ve bağırıyorsanız o çocuk kendisine bağırıldığını sanar, orada sizin aranızda bu olayın geçtiğini anlamaz, işte çocukların bu küçük dönemlerinde algılama, anlama gibi eksiklikleri var ve buna çok dikkat etmelisiniz, eğer imkanınız varsa mutlaka bebek odası, çocuk odaları yaptırın ve ona çok güzel ve vissa uyumlu, çiçekler, ağaçlar, güzel renkler için alanlar oluşturun, sonra şiddetvari, korkunç görünen, silahları içeren, içeriğinde vissa uyumlu olmayan oyuncakları da almayın sakın, ve sütten kesildikten sonra yavaş yavaş artık kendi olması durumlarını O'na vermeye çalışabilirsiniz, bu öğretim ve sorumluluk tam olarak neredeyse 16 yaşına kadar sizden gitmez tatlım, ancak 16 yaşlarından sonra artık o ergen oluyor ve zaten 18'den sonra kendi yaşamı başlıyor ve artık arkadaş gibi oluyorsunuz...
Bu arada çocuklarınıza hem anne baba hem de arkadaş gibi olmayı unutmayın, yani onların size her sorununu anlatabileceğinin rahatlığını onlara verin, işte mastürbasyonun ne demek olduğunu rahatça size sorabilsin, böyle çekinceleri olmasın, işte bir aşkı olduğunda rahatça size anlatabilsin, yok babam kızar, annem istemez gibi çekinmeler yüzünden bunları sizden saklaması doğru değil, bu rahatlığı sizin vermeniz gerekir, bir kere çocuklara kızmak, bağırmak durumundan çıkın, hata yapmış olsa bile bunu anlayın, bu hatadır tatlım deyip güzelce anlatın, bir daha yapsa bile kızmayın, sebeplerini sonuçlarını gösterin, arkadaş gibi olun, onlar hem anneliği, hem babalığı ve tabii ki içerisinde özel ilişkiler olmayan arkadaşlığı sizde görmeliler, aile demek bu demek zaten... Sonra bu vissa bilgileri de içerisinde olmakla ilgili, inançlar, felsefeler gibi konuları çocuklar 16 ya gelene kadar vermeyin, yani ortalama 13 yaşından sonra sormaları başlayabilir, bunlara sordukça cevap verebilirsiniz, O'nun sormalarına cevap verebilirsiniz, merakları olursa hakikatle O'na ağır gelmeyecek şekilde giderin, vissa uyumlu şekilde ancak özellikle O'na sormadığı ve istemediği halde bu bilgileri vermelerden kaçının demek istiyorum, ağır gelir tatlım...
Ve 16 yaşına geldikten sonra O'na özellikle anlatın, vissayı anlatın, inanmayı anlatın, sistemi anlatın, bunu özellikle yapın ve dediğim gibi çocuklar bu yaşlara gelene kadar bir öğrenme ve kendilerini geliştirme halinde oluyorlar ve çok küçüklüklerinden başlayarak onların oyun oynaması, eğlenceli zamanlar geçirmesi, stresten ve kavgadan uzak mutlu anlar içerisinde olması ve aynı zamanda temel eğitim derslerini de alması önemli, bu okullarda verilen eğitim sisteminde tabii ki sorunlar var, din dersi veriliyor mesela tamamen hata ancak matematik doğru bir ders, tarihte yanlış ancak edebiyat doğru bir ders, peki bunlar nasıl olacak böyle diyorsanız, tatlım bu dersleri bende aldım, bende din derslerine girdim zamanında, tarih derslerine girdim, böyle bir çocukluğum geçti, e şimdi duruma bakın işte, hepsinin yalan olduğunu gördüm ve bambaşka bir duruma evrildim, yani bunları da çok sorun etmeyin, hemen çıkabilir zamanı geldiğinde çocuk içinden...
Ve sistemin kapanması durumları da dediğim gibi uzun bir süre çocuklar, 15 sene ve belki 16 da olur ancak bu süreyi geçmez ve bu süre içinde çocukların eğitimli olma hali olmalı, okullar çok özellikli bir çok durumu sağlamakla ilgililer, içeriğinde yanlış eğitim sistemi olsa da, arkadaşlıklar, dostluklar, iyi ve güzel dersler var, ve şimdilerde zaten bilişim dersleri de girdi içerisine, yani okulları hafife almayın ancak içerisinde vissa uyumlu olmayan sorunları da bilin, birde böyle süreçten sonra çocuk sahibi olmak ne kadar sizin için gerekli bunu da düşünün, olmayanlar için söylüyorum, çünkü çocuk sahibi olmak başlı başına bir sorumluluk...
Birde çocuğum eşcinsel mi bunu nasıl anlarım sorusu soranlar içinde söyleyebilirim ki, tatlım zaten 15 ve 16 yaşlarına gelene kadar çocuk bu durumu anlamıyor, bu 14 de olabilir, kişiden kişiye göre değişir ve kendimden örnek vereyim yine, ben 15 civarı bende bir farklılık olduğunu anlamıştım ancak adını koymakta zorlandım, sonra haliyle zaman geçtikçe cinselliğim yapılanmaya başlayınca adını koyabildim, yani bu yaşlara kadar bu konu ile ilgili olmayın, bu yaşlardan sonra durumu anlatıp O'na sorabilirsiniz, böyle bir durum var mı, kadınlarımı çekici buluyor, erkeklerimi, eşcinselleri mi gibi bir sorgu ile bu yaşlardan sonra sorarak öğrenebilirsiniz, bu yaşlara gelene kadar hareketleri, davranışları yanıltıcı olabilir, böyle kararlar vermeyin, zaten 18'den sonra tamamen kendini bilir, cinselliği açığa çıkmış olur ve şunu da bilin ki, eşcinsellik kesinlikle çocuklukta bir özenme ve örnek alma haliyle oluşmuyor, O'nun herkesten ayrı cinsel kimliği şeklinde doğarken kendi ile geliyor, bunları bilin...
Konu ile ilgili sizi aydınlatması ve fikir olması adına söyleyeceklerim bu kadar ve dediğim gibi bu işin uzmanları var, onlarda artık hakikatin etkisi altına girdikleri için eskiye nazaran daha vissa uyumlu çalışmalar ve açıklamalar içerisinde oluyorlar, bir gözünüz açık olacak halde onlara da güvenebilirsiniz tatlım...
Öpüyorum hepinizi...
Sevgiler
Şix
